సమరం

కురుక్షేత్రంలో నడిచెనంట యుద్ధమొకటి పద్దెనిమిది రోజులు ఆ యుధిష్టరుడు కొరకు

కాని  యుద్ధమొకటి జరిగెనంట తన మదిలో ఒక జీవిత కాలం

అరణ్యవాసమంతా గడిపెనంట రాముడు తృటిలో 

కాని అరణ్యరోదన ఒక జీవిత కాలం మ్రోగెనంట తన ఎదలో

యుద్ధమొకటి ప్రకటించెనంట ఆ మోహన గాంధి తన చరకా యంత్రముతో 

దాని ప్రతిబింబపు యుద్ధమొకటి నడిచెనంట తన జీవిత చక్రంలో 

సహగమనమే ప్రతీ మనిషికి తను సలుపే సమరమంతా

నా యుద్ధం నా పైనే 

చేస్తున్న నాతో నేనే ఓ సమరం 

చేస్తున్న నాతో నేనే సహగమనం 

నొప్పి అనేది లేకుంటే మనిషంటే రాక్షసుడే 

మృత్యువే లేకుంటే మనమంతా అసురులమే 

నొప్పేగా మన బ్రతుకులలో వెలుగును నింపేది 

నొప్పేగా మనిషిని మనిషికి నేస్తంగా మార్చింది 

ఆశ అనేది లేకుంటే రేపు అనే మాటకి అర్ధమే లేదులే

ఆశ అనేది లేకుంటే మన ఉనికి గమనమే రాదులే   

ఆ రేపటి ఆశల ఆకర్షణ ఈ రోజు నొప్పెల ఉప్పెన కురిపిస్తే

ఈ రోజు నే నడుస్తున్న నిప్పుల బాట ఓ నొప్పుల ఉప్పెన రగిలిస్తుంటే 

రేపు అనే ఆశేగా నను ముందుకు నడిపిస్తోంది 

ఆ రేపటి ఆశల కలలో, ఈ నొప్పుల కుప్పల వలతో    

చేస్తున్నా ఓ సమరం నాతో నేను  

చేస్తున్న సహగమనం నాతో నేను