Lust

All I have is Lust

All I have is Lust

You ask me, "How dare?"

I ask you, "What do you care?"

I fend for myself in a world that I have abandoned 

I tend to my wounds in a world that is heartless

I will speak when my time will come

I will know when my heart will heal

I shall not hide the ugliness of my naked self

I shall not abandon the helpless child within

I shall not be afraid of the injustice I resent deep inside my being 

My Lust is an unquenchable thirst I must carry through the unknown

As I pass my days until redemption

I  build my home brick by brick; brick by brick; brick by brick

For Love to honour my humble home again

Until then, I wear my Lust on my sleeve

For what else is Left in a Life bereft of Love?

All I have is Lust and I refuse to apologise

Gandhi in Me

Unable to sleep, rolling on the bed I waited for the morning to dawn

And here goes the story as my mind went for a rewind

One day a woman stabbed me from behind

One day a woman stabbed me from behind

I wished the wound was fatal 

Yet I survived just like a mortal

But what surprised me was me

I lived on but my hatred didn't

I searched not for the person but for the circumstance

I chose not revenge but justice

I shall give not but Love

That is how I chose to Live

My perpetrator taught me my Dharma

How empowered I was amidst the drama

Now, I must be the change that I want to see

And that is how I found the Gandhi in Me

ఎవరు నువ్వు?

మంత్రదండాలు లేని మనిషి నేను 

బ్రహ్మాండాన్ని చదవడం మధ్యలో ఆపేసిన మూర్ఖిడిని నేను 

కానీ  వొంగి దండాలు పెట్టనని ఒట్టు వేసుకున్నాను 

కుదురుగుండాలని మనస్సుకి చెప్పి వృథా ప్రయాస చేయనన్నాను

లోకం పరిమితులెన్నున్నాయో!

పాపం నా గతి ఎటువెళుతోందో!

తాపం తీరే మార్గం ఎదో? 

మనిషికి పట్టం కట్టేదెప్పుడు?

మంచికి మనుగడ సాగేదెప్పుడు?

ఆనందానికి అవధులు ఎందుకు?

జవాబు లేని ఈ ప్రశ్నల జాబిత ఆగేదెక్కడ?

మంత్రదండాలు లేని మనిషి నేను

వొంగి దండాలు పెట్టనని ఒట్టు వేసుకున్నాను 

అనుబంధం బందీ కాను 

అనునిత్యం ప్రేమ పిపాసి నేను 

వసుదైవ కుటుంబకం నాది 

ఒంటరి జీవితం నాది 

తుంటరి మనస్సు తంటాలెన్నో 

అయినా గాని ఆగను నేను 

నత్త నడక నాది అని గేలి చేసినా 

ఉత్త మాటల మనిషి నేను అని అలుసుగ చూసినా  

అలుపెరగని బాటసారి నేను! 

చావుకి మాత్రమే బానిస నేను! 

మంత్రదండాలు లేని మనిషి నేను

కాదు!  మంత్రదండాలు 'అవసరం' లేని మనిషి నేను

 

Abandoned

In the middle of the night, on the side of the road
Thrashed to the ground, smashed face with blood and dirt spilled all around
I lay abandoned

They took away my possessions, and my wealth
Stabbed me from behind, punched me in the gut
Stole my dignity and left me to rot
I lay abandoned

Semyonichs all along the way in this wretched world
I refuse to become Aksionov
Semyonichs all along the way in this wretched world
I refuse to become Aksionov

In the middle of the night, on the side of the road

I lay abandoned

When they were thirsty, I gave them water

When they needed food, I shared mine

When it was time for shelter, I opened the doors of my home

When they asked for my dignity, I refused to oblige

Semyonichs all along the way in this wretched world
I refuse to become Aksionov

In the middle of the night, on the side of the road

I lay abandoned

Betrayed today but not forever

Beaten today but not forever

Pauper today but not forever

My indomitable spirit is my wealth

You can take my body and break it into a thousand pieces

You shall not touch my soul

Beaten but not cowed down

Semyonich! Oh Semyonich!

Today is yours. Take it. 

But I refuse to become Aksionov

Abandoned. Yes. Defeated? Never!

మధ్యతరగతి మగ బ్రతుకు

Note: This poem was written more than 4 years ago but I didn't publish it in the blog. At that time,  I was the single bread winner of the two of us with so many apprehensions and worries about how to manage the show with kids etc... The piece itself is dedicated to every middle class man who is the single bread winner of the family. They hardly spend even 10% of their income on themselves. #MenToo

అరవై వచ్చే దాకా ఆఖరి రోజు వరకు చాకిరి తప్పదు
ప్రతి రక్తపు బొట్టుని చెమటగా చిందించి రూపాయిగా మారిస్తే
చెట్టుకు డబ్బులు  కాస్తాయి అనుకునే శ్రీమతులు
చెట్టుకు కాసే పండ్లకి కూడా సమయం కావాలని తెలియదు పాపం
మా అవసరాలు కూడా మీకు కనిపించవు కానీ మీరు ఆనందంగా ఉంటే చాలని మా ఉబలాటాం
వంటలో సాయం చేయలేదని గంట సేపు తిట్టినా
కంట తడి పెట్టి ఎదో కోరిక కోరినా
తంటాలు పడాలి తప్ప నోరు మెదపకూడదు
రోజు అంతా పనిచేసి ఇంటికొస్తే అక్కడ కూడా సంతోషం లేక
 మరమనుషులగ బ్రతకాలని శాపం విదిస్తే ఏవరికి చెప్పాలి మా గోడు


చివరికి మాకేంటి మిగిలేది?
"అమ్మ చాలా మంచిది - నాన్న చెడ్డోడు" అని అనుకునే కొడుకులు
కొరివి పెట్టాలి కాబట్టి, అప్పుల తిప్పలు కొడుకులకై వదిలేసే తండ్రి
అక్క చెల్లెల పెళ్ళిలు బాధ్యతలు.
తల్లిదండ్రలుతో పాటు ఉండనివ్వని భార్యలు
మీకు తెలిసినోళ్లు బాగుపడితే ఆ ఈర్ష్యకు మేమేగా బలి పశువలం
అత్త - కోడళ్ళు ఆడపడుచు - వదినలు. తోడికోడళ్లు.
మీరు మీరు కలిసికట్టుగా మసలలేక మాకేంటి శిక్షలు?
వరకట్నం వేధింపులో ఎంత మంది ఆడవారి దురాశ ఉందొ ఎవ్వరూ అడగరు
వృద్ధాశ్రమలో మగ్గుతున్న తల్లితండ్రుల స్థితిలకు ఎంతమంది స్త్రీ మూర్తులు భాద్యులో ఎవ్వరికి అవసరం లేదు
పేరుకేమో పురుషాధిక్య ప్రపంచం - అంతా బూటకం